Alleen het tijdloze houdt stand – Mijn korenmolen in Salzburg

Vrijdag 27.8.2021 Ochtend

Ik sta op het punt boekweit te malen en het stopt, voor het eerst in 40 jaar!

Ik ben stomverbaasd en vind de reservezekering, maar hij stopt er meteen weer mee. Opeens realiseer ik me hoe vaak ik het elke dag gebruik en hoe hard ik het nodig heb en hoe lang het al onvoorwaardelijk zijn werk doet.

Ik schroef hem los, maak hem liefdevol schoon en vraag me af of dit bedrijf nog wel bestaat……

In deze korte tijdspanne lijken deze 40 jaar samen in sneltreinvaart voorbij te gaan:

Ik kreeg de graanmolen van mijn moeder toen ik een jonge student was in Innsbruck en ik zou destijds veel blijer zijn geweest met een ander cadeau. Ik wist eigenlijk niet waarom ik brood moest bakken of volkorenmeel moest gebruiken. Het stond in een kast omdat de keuken te klein was om het een vaste plek te geven. Het werd op alle heilige tijden tevoorschijn gehaald om vervolgens weer vergeten te worden.

Toen groeiden mijn kinderen met haar op.

Ik zal nooit de herinneringen vergeten aan mijn dochtertje dat er elke dag op stond om een vers gemalen lepel meel op te likken en dat ze altijd de cornflakes naar binnen goot terwijl ze op een leunstoel stond.

Deze molen heeft veel ups en downs met mij meegemaakt, veel verhuizingen, hij is ook naar verre landen gereisd en heeft vaak maandenlang in dozen verpakt moeten wachten tot hij weer met graan werd gevoed.

Hoe ouder ik werd, hoe meer ik het waardeerde en het had altijd een speciale plek in de keuken, altijd klaar voor gebruik en bijna elke dag gebruikt.

Als mijn dochter haar eigen huishouden begint, weet ik precies welk cadeau ik haar ga geven voor haar debuut………..

Hoewel ik het nu een tijdje zonder mijn graanmolen moet doen, weegt de vreugde zwaarder dan de teleurstelling en dat wil ik hier aan het eind tot uitdrukking brengen:

JA, dit bedrijf bestaat nog steeds en JA, zelfs na 40 jaar wordt er een reparatie uitgevoerd, hoewel deze eigenlijk als oldtimer in het bedrijfsmuseum zou thuishoren als pronkstuk.

Uit een ontroerend telefoongesprek met het management en de zus van de oprichter van het bedrijf, die helaas inmiddels is overleden, bleek dat deze molen een van de eerste was die mijn moeder begin jaren 80 in Hallein kocht.

Met veel dank en vriendelijke groeten uit het zuiden van Stiermarken

Martina Emig